De kunst van het wachten

Zo gaat de tijd sneller

img_3646-versie-2

Wachten is soms niet gemakkelijk. Dat mocht ik dit weekend nog eens ervaren toen ik een belangrijke afspraak had. Ik was een beetje zenuwachtig. Op het uur waarop we afgesproken hadden, zag ik nog niemand. Ik begon me steeds meer gespannen te voelen. Een kwartiertje later verscheen de persoon met wie ik afgesproken had. Om te vragen of ik nog een kwartiertje kon wachten.

“Geen probleem”, antwoordde ik. En daar zat ik dan. Maar hoe zou ik dat kwartier opvullen? Ik besloot erover te brainstormen en deel mijn ideeën graag met jullie. Bewaar mijn bevindingen dus zeker voor de volgende keer dat je geduld op de proef wordt gesteld aan de kassa in de winkel, in de wachtruimte van een medisch specialist, in de zetel bij de kapper of voor nog een andere gelegenheid.

Om geen open deuren in te trappen, zal ik het niet hebben over de eindeloze opties van de smartphone of eventuele beschikbare magazines. Dat het helpt om niet naar de klok te kijken, zal je zelf ook wel kunnen bedenken. Maar aan de volgende dingen had je misschien nog niet gedacht.

Verander je perceptie

Dit is volgens mij het belangrijkst. Verander je kijk op het wachten en het zal makkelijker worden. We hebben tegenwoordig nog maar weinig vrije tijd. Waarom zijn we dan niet blij als we even moeten wachten en niets kunnen of moeten doen? Zie het rustmoment als een geschenk. Wees dankbaar voor de luxe van het nietsdoen en eventueel ook van de stilte.

Vergeet niet dat tijdsbeleving subjectief en relatief is. Als je je bijvoorbeeld voorbereidt op 30 minuten wachten en het worden er 45, lijkt de tijd langer te duren. Maar als je je voorbereidt op 1 uur wachten en het worden maar 30 minuten, lijken die 30 minuten plots korter te duren. Vaak weten we natuurlijk niet hoelang we ergens zullen staan of zitten. Beeld je dan in dat het erg lang zal duren. Je zal meteen anders gaan denken. En misschien zal je je ook op een andere manier gaan bezighouden.

Stel (gekke) vragen 

Praten met onbekenden? Naar het schijnt gebeurde het vroeger meer dan nu. Zonde, misschien. Want wie weet zijn die mensen rondom je erg interessante personen. En wie weet wat zij allemaal te vertellen hebben. Ben je (net als ik) niet goed in ‘small talk’? Bereid dan enkele vragen voor die je altijd kan gebruiken. Durvers kunnen proberen om enkele gekke of opvallende vragen te stellen. Laat me zeker weten hoe dat ging. Of stuur me een filmpje van je sketch.

Haal je pen boven

Het is voor situaties als deze dat je ze altijd op zak moet hebben: pen en papier. Begin een freewriting-sessie, blog, column, kortverhaal, gedicht, … Of verzin iets in je hoofd en doe een beroep op je geheugen. Heb je geen inspiratie? Hou dan wat ‘writing prompts‘ in je notitieboekje of bij je blok papier.

Wees mindful

Ten slotte kan ik je aanraden om mindfulness te oefenen. Geniet van het moment. Hoe doe je dat? Noem bijvoorbeeld vijf zintuiglijke gewaarwordingen. Wat zie, hoor, voel, ruik of proef je? Welke emoties heb je op dit moment? Wat ervaar je in je lichaam? Oordeel niet. Voel en ervaar. De gewaarwordingen zijn niet positief of negatief. Ze zijn er gewoon. Als je ze objectief waarneemt, zal je je meer ‘zen’ voelen. Ben je al meer gevorderd in mindfulness? Probeer dan eens te mediteren. Let op je ademhaling en maak je hoofd leeg. Volgens kenners zou meditatie altijd en overal kunnen. Mij lukt het nog niet, maar ik blijf proberen.

Wat ga jij de volgende keer doen wanneer je een tijdje moet wachten? En heb jij nog andere tips?

6 gedachten over “De kunst van het wachten

  1. Als ik weet dat ik mogelijk zou moeten wachten neem ik altijd een boek mee. Vind het meestal helemaal niet erg, zolang het niet 3 uur duurt. Gewoon wat te doen hebben dan gaat de tijd sneller, of mailtjes beantwoorden ofzo.

    Like

  2. Dat gesprek aanknopen met een wildvreemde naast of tegenover je ind e wachtzaal… Daar heb ik al zo vaak aan gedacht! Maar hoe extravert en sociaal ik ook ben, naar vreemden toe ben ik een angstige muis.

    Zit mijn vriend bij mij in de wachtzaal, weet hij meestal na de wachttijd naam, leeftijd, job, aantal kids en/of huisdieren en wat fun facts van de personen die ons “vergezelden”.

    Hoe ik dan de tijd dood als ik alleen ergens moet wachten?
    Als ik er aan denk om mij “oortjes” mee te nemen, vind ik het heerlijk om er gewoon wat te luisteren naar muziek.
    Klassiekers als een kruiswoordraadsel of leesboek zijn ook nogal eens mijn trouwe bondgenoot.
    Of ik begin te overanalyseren, want dat is nogal een hardnekkige gewoonte van me die ik maar moeilijk afgeleerd krijg.
    Of ik maak een lijstje in mijn hoofd van alles wat er nog moet gebeuren en in welke volgorde dat dan best zou kunnen plaatsvinden.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.